був
З-за масивної штори, схожої на великий непраний бинт, на нас дивляться чарівні очі, заховані у вітражі. Рухаємося далі. Тут спекотно, тривожно, атмосфера здається нереальною. Ми бачимо хворе, заплакане дерево з прищепленою хворобою. Нібито її вигнано з людини, а саме дерево до галереї занесли «злі вітри»… Із закутків галереї виповзають глистоподібні керамічні організми, проте єдиний «медичний інструмент» – віники з березових гілок. Це найпохмуріша виставка Александри Ліпут.
На виставці Серцевий паразит, створеній для галереї SIC!, представлено сім скульптур і барельєфів Александри Ліпут із кераміки, скла, тканини й дерева. Кожен твір є метафорою магічних ритуалів, пов’язаних зі слов’янською народною медициною. Ці роботи, глибоко вкорінені в художній мові авторки, тривожні символи, що їх Ліпут викликає із забобонів, які вона пам’ятає з дитинства. У попередній творчості художниця зосереджувалася на живописі. З часом його місце зайняла кераміка, коли творчиня почала шукати опертя в природі. Нині Ліпут відтворює природу через мистецтво, підкреслюючи її важливість, а також участь у стародавніх забобонах і ритуалах. Водночас вона шукає натхнення в надприродному.
Виставку зосереджено на темі хвороби, що викликає страх. Її приховано за білою лікарняною завісою, тому в нас не залишається слів і простору для розмови про неї. Використовуючи яскраві живописні роботи, мисткиня показує, як з часом змінювалися захисні механізми людини та її переконання щодо здоров’я. Раніше хворобу сприймали як щось, що прийшло ззовні – те, на що ми ніяк не могли вплинути або впливали дуже обмежено. Вважали, що багато хвороб викликають чари чи тварини, особливо глисти, які проникають у тіло й провокують заразу. Назва виставки є найкращим прикладом того: «паразит серцевий ворушиться в мені» – це метафора симптомів нудоти з півдня Угорщини.
Нині люди, які неухильно дотримуються встановлених правил, мають моральне право хворіти. Рідко кажуть, що стан здоров’я й уміння піклуватися про нього тісно пов’язані з нашим економічним, соціальним і навіть геополітичним статусом. Адже «наше здоров’я в наших руках»… Для Александри Ліпут найважливішим завданням цієї презентації є зняти відповідальність з хворої людини. Звільнити її від тягаря провини та звинувачення в тому, що вона занедбала власне тіло.
Темний і спекотний характер робіт Александри Ліпут підкреслено холодним світлом і особливою сценографією. Теми про народну медицину та забобони, які згадує мисткиня, ми розвиватимемо в програмі заходів, що супроводжують виставку.
Сенсорна інформація: