Audre Lorde „The Uses of the Erotic” – wieczorne czytanie z Kasią Fudakowski  

Podczas spotkania Kasia Fudakowski przeczyta esej Audre Lorde The Uses of the Erotic: The Erotic as Power, w którym autorka redefiniuje pojęcie erotyki, ukazując ją jako źródło mocy wykraczającej poza stereotypowe postrzeganie seksualności.

Lorde proponuje, aby traktować erotykę jako głęboką, intuicyjną siłę, która nie tylko łączy nas z ciałem, ale także inspiruje do twórczości, działania i życia w zgodzie z własnymi pragnieniami. W swoim eseju krytykuje dominujące normy kulturowe, które ograniczają kobiety, zwłaszcza kobiety czarnoskóre, do roli pasywnych obiektów seksualnych, pozbawiając je dostępu do pełnej mocy, jaką daje autentyczna relacja z ciałem. Zamiast postrzegać erotykę tylko w kategoriach fizycznych, wskazuje na jej potencjał jako mocy twórczej i subiektywnej, niezdominowanej przez patriarchalne normy. Wzywa do odkrycia erotyki jako drogi do wyzwolenia, emancypacji oraz głębszego połączenia z własnym ciałem, pragnieniami i intuicją.  

Po przeczytaniu tekstu artystka zaprosi nas do dyskusji, odnosząc się do dwóch prac prezentowanych na wystawie: „Powody, dla których warto się rozmnażać” (2023) oraz „Powody, dla których nie warto się rozmnażać” (2023), a także do instalacji „Przedstawienie musi trwać i się kończyć, trwać i się kończyć, trwać i się kończyć, trwać…” (2023). Prace te podejmują temat energii reprodukcyjnej i seksualnej, stając się polem do rozmowy o ograniczeniach, kontroli, ale także o emancypacji, sile i przyjemności. 

Informacje praktyczne:

O artystce:

KASIA FUDAKOWSKI (ur. 1985, Londyn) – w 2006 roku ukończyła studia na Uniwersytecie Oksfordzkim (Ruskin School of Art). Mieszka i pracuje w Berlinie. Praktyka artystyczna tej twórczyni jest różnorodna i niepozbawiona elementów zabawy, obejmuje rzeźbę, film, performans i słowo pisane. Kasia Fudakowski analizuje złożone zagadnienia społeczne poprzez działania interdyscyplinarne, sięga też po logikę surrealistyczną i wykorzystuje teorię komiksu. Prace Fudakowski, odnosząc się do uroku i niebezpieczeństwa jednoznacznej kategoryzacji oraz wynikającego z niej absurdu, który rozwija się w naszym środowisku politycznym i społecznym, ujawniają rozbieżności między normami kulturowymi. Jej twórczość jest rozpięta między grozą a komizmem. Artystka często staje się też celem własnych ataków – bada swoją rolę oraz towarzyszące jej stereotypy z powagą i lekceważeniem. Zauroczenie Fudakowski porażką oraz poszukiwanie nowych definicji sukcesu zaowocowało szeregiem tragikomicznych pokazów i tekstów.

fot. Alicja Kielan