Lokomotywa

Lokomotywa Yael Vishnizki-Levi to wielkogabarytowa instalacja w kształcie lokomotywy na terenie dworca kolejowego, która podkreśla szczególnie aktualne dziś tematy, jakimi są migracja i mobilność. Wystawa powstawała przy udziale osób, które przekazały swoje przedmioty i historie związane z opuszczeniem jednego miejsca i zamieszkaniem w drugim. 

Artystka o wielonarodowościowych korzeniach sięga po lekturę znanego wiersza dla dzieci autorstwa Juliana Tuwima. Wykształcona poza zasięgiem polskiego kanonu literackiego dokonuje jego odczytania już jako osoba dorosła, ukształtowana przez inny kulturowy i społeczny paradygmat. Pragnie wykorzystać motyw lokomotywy, dodając do niej odniesienia historyczne i współczesne. Zafascynowana metrum rytmicznym polskiego wiersza i wyobraźniowym ładunkiem zawartym w przywoływanych przez Tuwima obrazach, Yael Vishnizki-Levi zrekonstruuje „Lokomotywę” w połączonych, niczym wagony, przestrzeniach galerii BWA Wrocław Główny. W swojej fantazji widzi ją w kontekście lokalnym i globalnym jednocześnie, wypełniając literacki obraz współczesną, materialną treścią.  

Przystępując do realizacji projektu, artystka zaprosiła do wspólnego tworzenia wszystkie osoby, które zechciały podzielić się z nią swoimi przedmiotami, a także opowieściami o nich i o swoim doświadczeniu przemieszczenia. Zgromadzone w ten sposób obiekty zostały następnie wkomponowane przez artystkę w monumentalną instalację. Na „Lokomotywę” składają się więc nie tylko rzeczy, które są opisane w wierszu – takie jak szafy i stoły – a także obiekty kojarzące się z podróżą i przywodzące na myśl bardziej drastyczne i ostateczne odmiany migracji, w postaci cystern na wodę czy namiotów ratunkowych. Konstrukcja sięga po wspomnienia zabaw dziecięcych, w których wyobraźnia zmienia to, co pod ręką – przedmioty zwyczajne i codzienne – w inne, realne i zmyślone rzeczy. Realizacja pracy na terenie dworca kolejowego podkreślać ma temat, szczególnie aktualny dla świata, jakim jest migracja.  Po zakończeniu wystawy, darowane przedmioty za zgodą zgłaszających mogą zostać przekazane do ośrodków dla uchodźców lub organizacji, które wspierają osoby w kryzysie bezdomności.

Zapraszający wszystkich gest artystki wybrzmiewa na nowo w kontekście pandemicznym, zarażonym lękiem i dotkniętym kolejnymi ograniczeniami, które wpływają na postrzeganie przez nas osobistej własności. 

Jak myślimy o mobilności i zmianie w obliczu konfrontacji z tragedią osób ginących na Polskiej granicy, ale też koczujących na południowych granicach UE? Czy rozpoznajemy w nich ludzi i jednostkowe historie, czy tylko nieuniknione ofiary politycznego i gospodarczego zwarcia globalnych interesów?  

Dołącz do grupy The Migrant Train-Паровоз-Lokomotywa-Поїзд na Facebooku!

O artystce:

Yael Vishnizki-Levi mieszka i pracuje w Warszawie. Ukończyła z wyróżnieniem studia licencjackie na Akademii Bezalel w Jerozolimie, obecnie przygotowuje pracę magisterską na Uniwersytecie Warszawskim. Yael wystawia swoje prace w Polsce i za granicą, np. w Muzeum Współczesnym Wrocław czy Centrum Sztuki Współczesnej w Arad (Izrael). Brała udział w programach rezydencji artystycznych warszawskiego Muzeum POLIN, litewskiej Kolonii Artystycznej Nida i izraelskiego Arad Art&Architecture. W swoich pracach Yael zajmuje się tematyką przedstawiania i odtwarzania zagadnień historycznych. Interesują ją koncepcje migracji w XX wieku oraz ruchy społeczne i artystyczne środkowo-wschodniej Europy. Yael rozumie doświadczenie twórcze jako rodzaj bodźca stymulującego. Wykorzystuje obrazowanie archiwalne do gromadzenia osobistych i grupowych opowieści poprzez dokumenty, listy i inne znalezione przedmioty. Włączając w swoje instalacje różne materiały, Yael dąży do stworzenia interaktywnej, multidyscyplinarnej formy sztuki i budowania pomostów umożliwiających kontakt społeczny.