Performatywne oprowadzanie Kasi Fudakowski. Wystawa limitowana

Zapraszamy na performatywne oprowadzanie po Wystawie limitowanej Kasi Fudakowski. Artystka, która na co dzień posługuje się angielskim, oprowadzi swoich rodziców po własnej wystawie w języku polskim — ojczystym języku jej ojca, który dla niej wciąż stanowi wyzwanie.

Dzień po wernisażu wystawy, zgodnie z naszą tradycją, zapraszamy na oprowadzanie z udziałem artystki. Oprowadzanie będzie miało charakter performatywny – odbędzie się w języku polskim, który stanowi wyzwanie dla Kasi Fudakowski. Wezmą w nim udział tato artystki, który bardzo pragnął, aby Kasia mówiła po polsku, oraz mama, która nauczyła się tego języka z miłości.

Uczestnicy i uczestniczki będą świadkami przewrotnej, pełnej emocji sytuacji, w której język stanie się zarówno mostem, jak i barierą, tworząc nierówną dynamikę i nakładając duży ładunek energetyczny na przynajmniej dwie bohaterki tego wydarzenia. Podczas oprowadzania będziemy się przyglądać i wchodzić w interakcje z kinetycznymi rzeźbami, co otworzy przestrzeń do rozmowy o energetycznych ograniczeniach i ich wpływie na nasze życie. 

O artystce:

KASIA FUDAKOWSKI (ur. 1985, Londyn) – mieszka i pracuje w Berlinie. Studia ukończyła na Uniwersytecie Oksfordzkim w 2006 roku (Ruskin School of Drawing and Fine Art).   

 Różnorodna i zabawna praktyka artystki, która obejmuje rzeźbę, film, performans i pisanie, bada zagadki społeczne poprzez interdyscyplinarne działania, surrealistyczną logikę i teorię komiksu. „Continuouslessness”, na przykład, to rzeźba powstająca i powiększająca się od 2017 roku, która wykorzystuje stały, modułowy system paneli łączących, aby umożliwić Fudakowski pełną swobodę rzeźbiarską, mimo sztywnych ram. Praca ma zostać ukończona dopiero w momencie śmierci artystki.  

 Prace Fudakowski, odnosząc się do uroku i niebezpieczeństwa binarnej kategoryzacji oraz wynikającego z niej absurdu, który rozwija się w naszym klimacie politycznym i społecznym, ujawniają rozbieżności między normami kulturowymi. Temat ograniczenia języka artystka eksploruje w rozpoczętej w 2016 roku serii filmów „Word Count”, której założeniem jest globalne prawo wprowadzające limit dozwolonych wypowiadanych słów.   

Chociaż Fudakowski sięga w swoich pracach po komizm, tragizm jest w nich również obecny, w efekcie umiejscawiając je gdzieś między grozą a komizmem. Artystka często bywa też celem swoich własnych ataków. Bada swoją rolę jako twórczyni oraz towarzyszące jej stereotypy z powagą i lekceważeniem, typowymi dla jej postawy. Jej zauroczenie porażką oraz poszukiwanie nowych definicji sukcesu zaowocowało szeregiem tragikomicznych występów i tekstów.