Szlakiem duchowym – spotkanie z Ewą Ciepielewską i Henrykiem Wańkiem 

Jednym z ważnych tematów wystawy Olbrzymki jest wątek duchowy, który jest obecny w twórczości Urszuli Broll oraz Ewy Ciepielewskiej. Obydwie artystki połączyło głębokie zainteresowanie praktykami duchowymi, przede wszystkim religią buddyjską.

W Katowicach, przy ulicy Piastowskiej 1, Broll wraz z Henrykiem Wańkiem, Andrzejem Urbanowiczem oraz innymi osobami oddawała się studiowaniu zachodniej i wschodniej duchowości, dyskusjom, zgłębianiu pierwszych tłumaczeń Junga oraz literatury buddyjskiej. Te poszukiwania i zainteresowania sprawiły, że jeszcze na początku lat 60. artystka zaczęła tworzyć prace geometryczne o stonowanej kolorystyce, które z czasem okazały się bardzo bliskie buddyjskim mandalom. Artyska na początku lat 80. podążając za swoją sangą buddyjską przeniosła się do Przesieki w Karkonoszach, gdzie tworzyła, medytowała i od czasu do czasu przyjmowała gości. 

W twórczości Ewy Ciepielewskiej pobrzmiewa ezoteryka, czarostwo, życie zgodne z rytmem przyrody. Artystka praktykowała buddyzm, taoizm i inne formy samodoskonalenia, a przez wiele osób jest uważana za szamankę. Praktyka duchowa u Ciepielewskiej łączy się działaniem na rzecz ocalenia międzygatunkowej wspólnoty naszej planety. Te wątki można też odnaleźć w obrazach inspirowanych nadwiślańskimi krajobrazami obserwowanymi podczas spływów galarem czy w portretach jej duchowych mistrzów. 

W dwa dni po czerwcowym przesileniu spotkamy się z Henrykiem Wańkiem i Ewą Ciepielewską, żeby porozmawiać o rytuałach i praktykach odbywanych wspólnie wraz z grupą przyjaciół na Górze Chełmiec w Górach Wałbrzyskich. Henryk Waniek współtworzył katowicki Krąg Oneiron, blisko współpracował oraz przyjaźnił się z Urszulą Broll, jest postacią łączącą środowiska, artystą, pisarzem i gawędziarzem, a rozmowa z nim pozwoli nam przenieść się w wyobraźni w świat strychu przy Piastowskiej i domu w Przesiece.

Spotkanie poprowadzi Agnieszka Rayzacher, współkuratorka wystawy.

Ewa Ciepielewska –  ukończyła studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Była współzałożycielką wrocławskiej Grupy LUXUS. W latach 1994–95 współpracowała przy wydawaniu krakowskiego magazynu Piątek Wieczorem i uczestniczyła w dziejących się wokół niego wydarzeniach artystycznych. Od 1984 r. wystawia indywidualnie i podejmuje samodzielne przedsięwzięcia artystyczne i ekologiczne. W latach 1995–1996 w dwuosobowym zespole Niebieskie Pantery (Panterras azzurras) współtworzyła Lotny Festiwal poza Murami. Od 1997 r. realizuje projekt artystyczny VOLANS. Współczesna Sztuka w 1000 sztuk, którego jest współautorką. Uczestniczy w wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, jest autorką wystaw indywidualnych, akcji plenerowych, murali i społecznie zaangażowanych happeningów. Od lat 80. współorganizuje również wystawy i wydarzenia związane z Nowym Rokiem Księżycowym. Od 2008 roku w maju odbywa wyprawy drewnianą łodzią z Krakowa do Gdańska w ramach Królewskiego Flisu na Wiśle. Od 2015 organizuje na pływającym po Wiśle Galarze Solnym międzynarodową rezydencję artystyczną, która po dołączeniu do projektu Agnieszki Brzeżańskiej przybrała nazwę FLOW/Przepływ. Laureatka Nagrody im. Katarzyny Kobro w 2019 roku. 

Agnieszka Rayzacher – krytyczka sztuki, kuratorka wystaw, od 2005 roku prowadzi w Warszawie galerię lokal_30 oraz Fundację Lokal Sztuki. W swojej praktyce skupia się przede wszystkim na badaniu i prezentacji twórczości artystek oraz osób sojuszniczych. Współzałożycielka grupy dyskusyjnej Seminarium Feministyczne poświęconej sztuce i feminizmowi. Kuratorka i współkuratorka wystaw prezentowanych w polskich i zagranicznych instytucjach, redaktorka i współredaktorka książek oraz autorka tekstów dotyczących artystek, m.in.: Natalia LL Doing Gender (2014); Ewa Juszkiewicz. Upadek kusi (2015), Ewa Zarzycka. Lata świetności (2016), Zuzanna Janin. Biała kruk (2016), Ucieczka z kina wolność (2017), Karolina Breguła. Ja po rzeźbach nie płaczę (2017), Her Own Way Female Artists and the Moving Image in Art in Poland: From 1970s to the Present (2019), Anna Orbaczewska Nie wiem jak ci to powiedzieć (2021), I Was Never Bored, last interview with Natalia LL, MS#4 (Magazyn Susch) (2023).

Henryk Waniek – niezależny pisarz, malarz, członek grupy Oneiron, publicysta, współpracuje z pismami: Regiony, Twórczość, Znak, Odra, Przegląd Polityczny, Charaktery, Nowe Książki i inne. Autor około 20 książek, m.in.: Hermes w Górach Śląskich, Inny Hermes, Opis podróży mistycznej z Oświęcimia do Zgorzelca 1257-1957, Pitagoras na trawie, Finis Silesiae, Dziady Berlińskie, Wyprzedaż Duchów, Obcy w kraju urodzenia, Wędrowiec śląski. Nagrodzony: Kulturpreis Schlesien des Landes Niedersachsen (1999), Nagroda Klubu Księgarzy Warszawskich (1994), Nagroda Fundacji Kultury, Nagroda Fundacji im. Andrzeja Kijowskiego za twórczość eseistyczną (1999), Prix National Internationale Biennal de La Peinture (1974), Odznaczony Krzyżem Kawalerskim OOP (2005) oraz srebrnym medalem GLORIA ARTIS (2007).

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.