Sara Wookey „Street Action” – rekonstrukcja happeningu Yvonne Rainer

Wraz z festiwalem mBank Nowe Horyzonty zapraszamy do wzięcia udziału w „Akcji ulicznej” – rekonstrukcji happeningu „Street Action” przeprowadzonego przez Yvonne Rainer i zespół Grand Union w 1971 roku.  

Działanie Rainer zostało zorganizowane jako protest przeciw rozszerzeniu wojny wietnamskiej na teren Kambodży. Tamten konflikt dawno się skończył, ale antywojenna wymowa akcji pozostaje aktualna również dziś, kiedy „Street action” odbędzie się na ulicach Wrocławia.

Yvonne Rainer jest bohaterką retrospektywy prezentowanej na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym mBank Nowe Horyzonty. Urodzona w 1934 roku artystka jest wybitną tancerką, choreografką i filmowczynią. W latach 60. rewolucjonizowała myślenie o tańcu poprzez pracę z osobami amatorskimi, ograniczenie teatralności, redukcję ruchów, eliminację spektakularnych elementów i oraz wprowadzanie do choreografii prostych, codziennych gestów, w tym kroków i chodzenia.

Taki charakter ma również „Street Action”; działanie ma formę otwartego choreograficznego przemarszu, w którym wziąć udział może każda osoba, niezależnie od kompetencji tanecznych; decydująca jest chęć uczestnictwa i zaangażowania się.

Rekonstrukcję „Street Action” na ulicach Wrocławia opracowała Sara Wookey, współpracowniczka Yvonne Rainer.

Miejscem zbiórki jest podwórko na Ruskiej 46, przed wejściem do Studio BWA Wrocław, w którym prezentowana jest wystawa KROKI / STEPS w ramach Sceny Artystycznej MFF mBank Nowe Horyzonty. Finał przemarszu nastąpi w Muzeum Architektury, w którym zaraz po zakończeniu „Street Action” rozpocznie się wykład performatywny Ramony Nagabczyńskiej „It’s Been Raining in Poland”, odnoszący się do wpływów i inspiracji twórczością Rainer w polskiej choreografii i teatrze tańca, happeningu i sztuce.

Yvonne Rainer (ur. 1934) – amerykańska tancerka, choreografka, autorka filmów eksperymentalnych, pisarka, nauczycielka akademicka. Współzałożycielka Judson Dance Theatre (1962–1964) oraz grupy Grand Union (1970–1976). Jej twórczość określana jako eksperymentalna i minimalistyczna, często bywa też zaangażowana społecznie. Od roku 1975 skupia się głównie na pracy filmowej, do tańca i choreografii wraca jednak w latach 2000–2006. W 2000 roku na zaproszenie Baryshnikov Dance Foundation realizuje spektakl After Many a Summer Dies the Swan. W roku 2006 wychodzi jej autobiografia Feelings are Facts.